De Geschiedenis van Interactieve Computergraphics - Deel 5

1985: MacroMind VideoWorks/Director

Een aantal developers onder de naam MacroMind had een multimedia-applicatie gebouwd voor de Mac met de naam SoundVision. Met dat programma konden media-elementen, zoals graphics en tekst, worden gesynchroniseerd met muziek met behulp van MIDI-timing. Op dringend verzoek van hun software-uitgeverij Hayden hebben ze de applicatie opgesplitst in de applicaties MusicWorks en VideoWorks, waarvan de laatste in juni 1985 op de markt kwam.

Apple werkte tot dat moment nog met cassettebandjes voor hun trainingen, dus schreef game-developer en software-developer Jay Fenton van MacroMind in december dat jaar een speciale VideoWorks editie met daarin een integratie van de scripttaal Tiny BASIC om interactieve trainingvideo's te kunnen maken. De volgende versies van VideoWorks is MacroMind in eigen beheer gaan uitgeven. In 1987 werd dit omgedoopt tot 'Director 1.0'.

1986: Pixar Image Computer (PIC)

De Computer Division Group, de club van zeer belangrijke mensen in de wereld van computer graphics, onder leiding van Ed Catmull, waarover we o.a. in deel drie al lazen, wilde graag graphics maken voor films, maar de kwaliteit was nog te slecht vanwege technologische beperkingen. Daarom besloot het team hardware (computers) te gaan bouwen en verkopen.

In 1985 had Steve Jobs Apple moeten verlaten vanwege gedoe in het management en in 1986 nam hij, naast het opzetten van een nieuw eigen bedrijf, ook de groep van Lucasfilm's Computer Division over. Jobs betaalde vijf miljoen dollar voor de overname en investeerde vervolgens ook nog vijf miljoen extra in het nieuwe bedrijf. Het bedrijf kreeg de naam Pixar.

Aanvankelijk was het vooral de bedoeling dat het nieuwe bedrijf zich op het maken en verkopen van computerhardware zou richten. Zo'n drie maanden na de overname kwam de ontwikkelde computer dan ook op de markt als de Pixar Image Computer (PIC). Dit was op dat moment een state of the art computer voor grafische berekeningen. Maar het was ook een dure computer in een nieuwe markt waardoor de vraag geen storm liep. De eerste machine kostte maar liefst 135.000 dollar en had daarnaast ook nog een workstation van bijv. Silicon Graphics nodig van nog eens 35.000 dollar. De machine was zijn tijd ver vooruit en werd ook veel verkocht voor bijvoorbeeld de medische wereld, maar de grote aantallen bleven uit.

John Lasseter maakte daarom een demo-video met 3D-graphics ter promotie die tijdens de SIGGRAPH beurs werd getoond om te laten zien waartoe de computer allemaal in staat was.

1986: Eerste CGI-schaduw en eerste Pixar-film

Dat filmpje was Luxar Jr. Een korte 3D-animatie film van een lamp en haar kind dat misschien wel het meest iconische voorbeeld van inverse kinematics ooit is en uiteindelijk iedereen kent als inmiddels al vele jaren het logo van Pixar.

De animatie is niet alleen bijzonder vanwege de invloed die het heeft gehad op de geschiedenis van Pixar. In de graphics werden ook grensverleggend nieuwe technieken gebruikt. Zo is het de eerste 3D-animatiefilm ooit die gebruik maakte van schaduwen. De film was gemaakt met de fotorealistische Renderman-software die de mannen van Pixar zelf hadden geschreven. De korte film is tevens de allereerste CGI-film ooit die werd genomineerd voor een Academy Award.

Er staan diverse kopieën van de korte film op YouTube. Waaronder deze.

1987: Adobe Illustrator 1.0

In het jaar erop kwam Adobe met een zelfgeschreven en belangrijke aanwinst voor de thuisgebruiker op de markt: Illustrator 1.0. Deze eerste versie, waarin al met behulp van onder anderen Bezier curves ontwerpen met vectoren konden worden, was in eerste instantie alleen beschikbaar voor de Mac, maar zou later in 1989 ook met versie 2.0 beschikbaar komen op PC.

Het was niet de eerste vectorgraphics-editor die op die markt kwam. Zo was er vooral Aldus FreeHand, die rond die periode ook was uitgebracht, een belangrijke concurrent. Illustrator zou een belangrijke speler gaan worden in de professionele grafische industrie bij het ontwerpen van onder anderen fonts en logos. En uiteindelijk jaren later ook de marktleider en industriestandaard worden.

Op het YouTube-kanaal van Adobe Creative Cloud staat nog een kopie van de originele promotievideo van Illustrator 1.0.

1987: Het GIF bestandsformaat

Datzelfde jaar kwam op 15 juni de online service provider CompuServe met een nieuw grafisch bestandsformaat. Het nu in 2020 nog steeds zowel beroemde als beruchte Graphics Interchange Format, oftwel GIF.

Een GIF kon een rasterafbeelding opslaan met kleuren uit een 8-bits palet. Het bestandsformaat was speciaal ontwikkeld voor het internet om bestanden uit te kunnen wisselen en maakte daarbij dan ook gebruik van compressie om bestanden kleiner te maken voor snellere uitwisseling.

Twee jaar later, in 1989, werden aan het GIF-formaat ook mogelijkheden toegevoegd voor transparante pixels en frame-animaties. In een tijd waarin stylesheets zoals CSS en JavaScript nog niet bestonden en er dus nog geen scripts konden draaien voor logica of stylesheets voor lay-outs binnen websites, werd GIF dus de allereerste mogelijkheid voor animaties op internet.

1987: Virtual Reality voor de massa

Terwijl er in browsers nog geen sprake was van mogelijkheden tot styling en logica in websites gingen de ontwikkelingen op gebied van virtual reality gewoon door. In hetzelfde jaar als CompuServe met het GIF formaat kwam, maakte Jaron Zepel Lanier, de oprichter van VPL Research, het bedrijf dat hard aan de weg timmerde op virtual reality gebied, zoals we net al zagen, voor het eerst in de geschiedenis gebruik van de term 'Virtual Reality'.

Wat op moment van schrijven (ik schrijf dit in 2020) eigenlijk pas vooral de laatste jaren, na een tijd lang geen zichtbare ontwikkelingen, weer een boost heeft gekregen en populair is geworden en marketingtechnisch is omgedoopt tot de hippe afkorting VR.

1988: Photoshop 1.0

In 1987 begon de Amerikaan Thomas Knoll, Ph.D. student aan de Universiteit van Michigan, met het programmeren van een softwareprogramma, genaamd 'Display'. Dit programma kon grayscale-afbeeldingen weergeven op een monochroomscherm. Zijn broer John Knoll, werkzaam bij het Amerikaanse visual effects bedrijf Industrial Light & Magic, zag dit en op zijn advies werkte Thomas het programma uit tot volwaardige grafische editsoftware met de naam Photoshop.

In hetzelfde jaar sloot Thomas een deal met fabrikant Barneyscan om de software met hun slidescanner mee te leveren. Toen Thomas de software ook aan Apple en Adobe had laten zien besloot Adobe in september 1988 een licentie aan te schaffen. Photoshop 1.0, die alleen nog op de Apple Mac draaide, kwam op 19 februari 1990 op de markt. Later zou er ook een PC-versie van het programma komen. Ik vond nog een filmpje van Photoshop 1.0 op YouTube hier.

Nu, vele jaren later, is, tenminste op moment van schrijven in 2020, Photoshop nog steeds de industriestandaard en is 'fotoshoppen' zelfs een veelgebruikt werkwoord dat iedereen kent.

1989: De geboorte van HTML en het Internet

In deel twee van deze reeks zagen we dat in 1972 het ARPANET netwerk werd opgezet waarvoor al in 1963 plannen waren. In 1983 is dit netwerk overgegaan op het TCP/IP protocol, waarmee wat betreft netwerktechnieken het huidige internet was geboren. Maar HTML, waarmee tot vandaag de dag nog steeds alle internet-pagina's worden opgebouwd, bestond toen nog niet.

In 1989 stelden de Belgische informaticus Robert Cailliau en de Engelse informaticus Tim Berners-Lee onafhankelijk van elkaar het HyperText Markup Language systeem (HTML) voor. Deze voorstellen leidde tot een gezamenlijk voorstel in 1990 en daarna tot het wereldwijde web (World Wide Web / www), oftewel wereldwijd netwerk. Het ARPANET was nu dus Internet geworden en werkte met pagina's, opgebouwd met HTML. Dit was voor ons doen nu (2020) zeer primitief en CSS om de pagina's vorm te geven bestond nog niet. Ook JavaScript niet, dus alle pagina's waren statisch. Maar HTML was een hele stap vooruit.

1989: Nintendo Game Boy

We zagen in het vorige deel hoe Nintendo voet aan de grond kreeg buiten Japan. Het is niet mijn bedoeling om overal in dit blog volledig te zijn, want dat is gewoon niet mogelijk en de reeks zou dan wel erg lang worden. Maar de Nintendo Game Boy wil ik voor het tijdsbesef graag toch meenemen. Ik vind het interessant om te zien hoe de verhouding is tussen parallelle technische ontwikkelingen en de Nintendo Game Boy is dan echt een icoon die niet mag ontbreken en de tijdsgeest goed weergeeft.

De eerste Game Boy werd op 21 april 1989 door Nintendo gelanceerd en was daarmee de allereerste handheld spelcomputer die werkte met cartridges op de markt. Op 31 juli van hetzelfde jaar werd het apparaat ook in de Verenigde Staten gelanceerd en een jaar later was Europa aan de beurt.

1989: Geboorte CD-Rom

Nog zo'n ontwikkeling die erg veel heeft betekend voor games en andere multimedia toepassingen was de CD-Rom.

Het CD-Rom formaat (de Yellow Book standaard), was een uitbreiding op de Audio-CD (de Red Book standaard) en werd in 1982 ontwikkeld door het Japanse Denon en in 1984 door Sony en Philips vastgelegd. Rond 1985 kwam de CD-Rom op de markt, maar pas vier jaar later werd het ook daadwerkelijk 'ontdekt' en gebruikt in computers. De eerste CD-Roms konden alleen nog in de fabriek worden voorgedrukt.

Met de komst van de CD-Rom is de game-industrie aanzienlijk gegroeid, omdat er aanzienlijk meer data op de schijf kon worden vastgelegd dan floppy disks. Het werd dus ook voor het eerst pas echt mogelijk om mooie graphics te tonen in spellen en multimedia-toepassingen.

1990: Windows 3.0 en Multimedia

3D Studio werd dus nog slechts voor DOS geleverd, terwijl Microsoft in hetzelfde jaar als de release van 3D Studio op 22 mei al hun derde versie van Windows lanceerde. Snel gevolgd werd door 'Windows 3.1 met Multimedia Extensions'. Met vooral deze Windows versie werd de Graphical User Interface (GUI) nu echt mainstream en de norm voor personal computers. Met Windows 3 werd de PC nu ook een directe concurrent voor de Apple Macintosh, de Atari ST en de Commodore Amiga.

Vanaf nu konden DOS-programma's draaien in een DOS-venster binnen Windows en met de 'multimedia'-3.1 update die een jaar later uitkwam, werden ook CD-Rom drives en geluidskaarten ondersteund en multimedia-applicaties meegeleverd, zoals een mediaplayer en een audio CD-speler.

Windows 3 is ook de eerste Windows-versie die al voorgeïnstalleerd werd op harde schijven van nieuwe PC's. Waardoor Windows al snel de norm werd en iedere PC-gebruiker het ging gebruiken. Wat de concurrentiepositie ten opzichte van andere belangrijke grafische systemen, zoals Apple, Atari en Commodore, aanzienlijk vergrootte.

1990-1991: Eerste webserver, webbrowser, WYSIWYG HTML editor en website

In 1990 was Tim Berners-Lee, we lazen net al over hem, omdat hij in 1989 ook al de grondlegger is van het World Wide Web, de allereerste die na twee maanden werk, samen met anderen, een webbrowser had ontwikkeld. Hij was toen ook de eerste die een webserver ontwikkelde.

De browser, die ook gelijk de allereerste WYSIWYG (What You See Is What You Get) HTML editor ooit was, kreeg de naam WorldWideWeb. Het werd later hernoemd tot Nexus om verwarring te voorkomen met het World Wide Web waarvoor het werd gebruikt. De browser was geprogrammeerd op een NeXT Computer toen Tim werkzaam was bij CERN, het bekende Europese bureau gevestigd in Zwitserland dat onderzoek doet naar elementaire deeltjes en op het moment van schrijven (2020) vooral bekend is om hun deeltjesversneller.

In augustus een jaar later zette Tim Berners-Lee ook als eerste ter wereld een website live op het web.

Tegenwoordig is deze man de directeur van het het World Wide Web Consortium (W3C), de organisatie die sinds 1994 zorgt voor web-standaarden.

1991: Nintendo PlayStation

Zagen we in deel vier van deze serie dat er in 1983 plannen waren voor een samenwerking tussen Atari en Nintendo, enkele jaren later gingen Nintendo en Sony een hecht samenwerkingsverband aan.

Sony leverde al de soundchips voor de Nintendo spelcomputers, dus toen Nintendo plannen had voor een spelsysteem dat was gebaseerd op CD-Roms had Nintendo al een ingang naar Sony. De bedoeling was dat Sony een add-on zou maken voor de Famicom/NES, zodat een CD-speler kon worden aangesloten via de cartridge ingang.

De samenwerking ging goed van start en er zijn diverse prototypes gemaakt. Maar het ging mis toen Sony aangaf de rechten te willen hebben voor alle spellen die op de CD's zouden verschijnen. Nintendo begreep ook wel dat CD de toekomst had en wilde die rechten dus zelf. Nintendo zocht daarom contact met Philips, die ondertussen bezig was met hun interactieve systeem, de Compact Disc Interactive, oftewel de CDi.

In juni 1991 kondigde Sony, die hier niet vanaf wist, op de International Consumer Electronics Show (CES) trots aan dat ze een samenwerking met Nintendo waren aangegaan om samen een nieuwe CD add-on te bouwen voor de Super Nintendo. Een add-on die de naam PlayStation zou krijgen.

De dag erna hield Nintendo ook een persconferentie, waarbij veel pers aanwezig was vanwege de aankondiging van Sony de dag ervoor. Maar Nintendo vertelde de bezoekers dat de deal met Sony zou worden verbroken en dat de 'Super Disc', zoals Nintendo het noemde, niet door Sony, maar door Philips ontwikkeld zou gaan worden. Alle kennis van het voorwerk en prototyping dat Sony al had gedaan voor het project ging zo dus direct naar concurrent Philips.

Sony was natuurlijk woedend en dat Nintendo achter Sony's rug om naar Philips was gestapt voor een samenwerking werd ook niet in dank afgenomen door de externe game-developers uit Japan die spellen maakten voor Nintendo. Het is in Japan een ongeschreven regel dat je in eerste instantie zaken doet met nationale bedrijven. Zeker gezien de recessie van dat moment. Ook waren sommige externe game-developers al spellen aan het maken voor het komende PlayStation systeem van Nintendo en Sony en al dat werk zou dus nu in de vuilnisbak belanden.

Sony probeerde er nog uit te komen met Nintendo en er kwam zelfs een nieuwe deal tussen de twee. Maar daar kwam niets van terecht en het vertrouwen was weg. Sony is tijdens deze deal zonder medeweten van Nintendo voor een samenwerking gaan aankloppen bij Sega, maar die was niet geïnteresseerd, omdat zij zelf naar eigen zeggen met iets 'revolutionairs' zouden komen.

1992: Introductie OpenGL

In het vorige deel zagen we dat Silicon Graphics hun eigen graphics API IrisGL gebruikte voor het genereren van zowel 2D- als 3D-graphics. Dit was echter closed source, dus alleen beschikbaar en inzichtelijk voor Silicon Graphics zelf.

Het werd voor Silicon Graphics steeds lastiger om IrisGL te onderhouden. Dus besloot het bedrijf in 1991 om IrisGL om te zetten naar een open standaard met de naam OpenGL. Op 30 juni 1992 kwam daarvan versie 1.0 uit. OpenGL, wat staat voor Open Graphics Library, is een cross-language, cross-platform API voor het renderen van 2D en 3D vectorgraphics met behulp van een GPU voor hardware-acceleratie. OpenGL werd al snel veel gebruikt voor games, wetenschappelijke visualisaties, virtual reality en CAD (Computer-Aided Design).

In hetzelfde jaar als de release werd ook de OpenGL Architecture Review Board (OpenGL ARB) opgericht om de specificatie te onderhouden en uit te breiden. Onder de deelnemers bevinden zich naast Silicon Graphics zelf ook andere belangrijke bedrijven, zoals IBM, Intel, Nvidea, Apple, Dell, ATI, 3DLabs en Sun Microsystems. En aanvankelijk ook een tijd lang Microsoft. Waarom Microsoft uiteindelijk de groep zou gaan verlaten zullen we straks zien.

1993: De eerste publieke webbrowser: Mosaic

We zagen net dat de allereerste webbrowser ooit er in 1990 al was, maar in 1993 bracht de National Center for Supercomputing Applications (NSCA) van de Universiteit van Illinois de allereerste grafische webbrowser op de markt. Nou ja, grafisch voor toenmalige begrippen, omdat de browser in staat was om afbeeldingen inline met de tekst weer te kunnen geven in plaats van dat een afbeelding in een apart venster moest worden geopend.

Maar dat is niet de enige reden dat ik deze browser opneem in dit blog. Naast dat deze browser eigenlijk de eerste echte publieke internetbrowser was en daardoor dus ook bekend werd, zou deze browser tot op de dag van vandaag (het is nu 2020), van grote betekenis blijken te zijn in de verdere ontwikkeling van internetbrowsers; zie noot hieronder.

1993: After Effects

En dan zijn we weer bij een product aanbeland uit de vloot van Adobe. Tenminste dat is anno 2020 al jaren het geval. Maar ook After Effects is oorspronkelijk niet door Adobe ontwikkeld. Zoals we ook al zagen dat bijvoorbeeld Photoshop aanvankelijk niet door Adobe was ontwikkeld.

Het video-effects softwareprogramma After Effects werd in januari 1993 op de markt gebracht door de Amerikaanse Company of Science and Art (COSA) uit Rhode Island in de Verenigde Staten. De eerste versies waren alleen geschikt voor de Apple Mac.

1994: Sony PlayStation

We zagen net dat de samenwerking tussen Nintendo en Sony niet bepaald prettig was verlopen en dat samenwerking niet meer realistisch was. Ook al deden ze nog steeds alsof ze een deal hadden en hadden ze dat feitelijk ook; het vertrouwen was weg, dus het was gedoemd om te mislukken.

Sony begreep dat game-developers al spellen hadden gemaakt voor het nieuwe Nintendo-Sony CD-systeem en besloot daarom het PlayStation-project in eigen beheer door te zetten en uiteindelijk direct te gaan concurreren met Nintendo. Sony moest wel wat diplomatieke en bedrijfs-politieke trucs uit de kast halen om tegelijkertijd ook nog met Philips te kunnen blijven samenwerken aan de ontwikkeling van de DVD.

Sony besloot dus zelf een spelconsole te gaan ontwikkelen op basis van de PlayStation. Het was de vraag of Sony qua techniek zou gaan voor 2D sprite-graphics, zoals in o.a. de Nintendo, of 3D polygoon-technieken. Uiteindelijk, toen Sega succes had met hun spel Virtua Fighter dat was gebaseerd op 3D, bepaalde dat de keuze voor Sony en kozen ze voor 3D. Dat bleek met de kennis van nu de juiste keuze.

In 1994 kondigde Sony de Sony PlayStation aan die al gelijk veel aandacht kreeg. Game developers wilden graag overstappen naar ontwikkelen voor Sony toen ze zagen dat Nintendo niet overging op CD, maar cartridges bleef maken. De eerste PlayStation kwam op de markt op 3 december 1994.
Uiteindelijk verkocht de Sony PlayStation veel meer spellen dan Nintendo en drukte het ook Sega volledig weg.

Achteraf gezien was het vermoedelijk al vanaf het begin de bedoeling dat Sony de console game markt in zou willen met een eigen console.

1995: Shockwave Player

Aan het begin van dit deel zagen we dat het bedrijf MacroMind met hun VideoWorks software in 1993 was overgenomen door Macromedia en toen het pakket voor het maken van interactieve animaties Macromedia Director was gaan noemen. Dat jaar werd Director al gebruikt voor het maken van de meeste CD-Rom games en educatieve CD-Roms en was het vooral populair omdat het zowel Windows als Apple executables kon genereren. Al snel werd Macromedia Director de standaard productietool voor de multimedia-industrie.

Het team had ten tijden van de overname al grootse plannen met het programma, vanwege het populairder wordende internet. Er werd dus gewerkt aan de bouw van een browser-plug-in voor in de Netscape Navigator browser om binnen die browser de interactieve animaties te kunnen afspelen die in Director waren gemaakt. Tot dan toe was er nog geen enkele mogelijkheid tot afspelen van animaties of zelfs maar het echt opmaken van een internetpagina in een browser. CSS en JavaScript bestonden zelfs nog niet eens. Deze plug-in kreeg de naam Shockwave Player en werd samen met Director 4.0 uitgebracht in 1995.

1995: Introductie van JavaScript

Omdat de oprichter van Netscape Navigator in de browser een mogelijkheid miste om developers zelf componenten en plug-ins te laten schrijven werd in 1995 Brendan Eich aangenomen om een programmeertaal voor de browser te schrijven. Netscape had ook met Sun Microsystems, de makers van de programmeertaal Java, gesproken om Java te integreren in de browser. Het was in ieder geval zeker dat de nieuwe scripttaal dezelfde syntax zou krijgen als Java.

In mei 1995, al na er tien dagen mee bezig geweest te zijn, leverde Brenan Eich een prototype voor de nieuwe scripttaal. Deze werd eerst Mocha genoemd, vervolgens LiveScript en uiteindelijk, bij de Netscape 2.0 beta-release in december dat jaar, hernoemd tot JavaScript. Met de komst van JavaScript was het voor het eerst mogelijk om pagina's interactief en dynamisch te maken met een scripttaal die direct in de browser werd uitgevoerd.

In tegenstelling tot andere programmeertalen hoefde te taal niet eerst te worden gecompileerd. De taal was aanvankelijk super simpel en leek vooral bedoeld voor designers dan 'echte' programmeurs. Maar dit had tegelijk als gevolg dat het web steeds harder ging groeien en uiteindelijk de taal jaren later ook geleidelijk steeds volwassener is geworden.

Vanaf JavaScript versie 1.2 is ook het event-model beschikbaar, waardoor code kan worden gerund getriggered door events, zoals een klik, een toetsdruk, een wijzigingen etc.

1995: Eerste volledig 3D CGI gegenereerde bioscoopfilm: Toy Story

Tot 1995 had Pixar nog geen animatiefilm uitgebracht die langer was dan vijf minuten. Daar kwam in 1991 verandering in na harde onderhandelingen tussen Steve Jobs, namens Pixar, en Jeffrey Katzenberg van Disney. Pixar sloot toen met Disney een deal voor het maken van drie computer-geanimeerde films. De eerste film werd Toy Story en het succes van die film is de hele reden dat Pixar nu nog steeds bestaat.

Het was erop of eronder voor Pixar destijds en er waren plannen het bedrijf te verkopen, omdat het in de rode cijfers stond, ondanks de 54 miljoen dollar die Steve Jobs in het bedrijf geïnvesteerd had. Op het moment van de onderhandelingen voor de deal met Disney was Pixar al bezig met het verkopen van het hardwarebedrijf dat ze waren geworden en besloten ze terug te gaan naar hun originele roots en passie: het maken van creatieve computeranimatiefilms.

1995: DirectX

Ondanks dat Microsoft één van de deelnemende bedrijven was van de OpenGL Architecture Review Board was het bedrijf ondertussen zelf een grote concurrent voor OpenGL aan het ontwikkelen: DirectX.

DirectX is een aantal libraries (Direct3D, DirectInput en DirectSound) om spellen en graphics te verbeteren met betere drivers en hardware-acceleratie op het Windows platform. Op 30 september 1995 werd hiervan de eerste versie gelanceerd en tot op het moment van schrijven (2020) wordt DirectX nog steeds doorontwikkeld en gebruikt op Windows.

1996: De geboorte van CSS

Computers werden steeds beter en door de groeiende thuismarkt werd de markt ook steeds massaler. Ondertussen was het internet in opmars en werden systemen steeds grafischer. De vraag naar grafischer websites werd dan ook steeds groter. Tot dusver had echter iedere browser zijn eigen soort stylesheet. Er was nog geen standaard. Dus was er veel verschil tussen browsers en moest bij de bouw van een website voor iedere internetbrowser een aparte stylesheet worden gebruikt.

Rond 1995 was daarom de W3C-standaardisatieorganisatie in oprichting om web-standaarden vast te leggen. Deze nam gelijk de taak op zich om, na een aantal voorstellen te hebben bekeken, een standaard stylesheet-specificatie vast te leggen voor gebruik in alle browsers. Op 1 december 1996 kwamen zij met CSS aanbeveling versie 1, waarbij CSS staat voor Cascading Style Sheet.

1996: FutureSplash Animator

De internetontwikkelingen volgden zich nu steeds sneller op. In 1993 hadden Charlie Jackson, Jonathan Gay en Michelle Welsh in San Diego het bedrijf FutureWave Software opgericht om grafische software te maken voor tekenen met een digitale pen op het PenPoint besturingssysteem. Daarvan was het vector-programma SmartSketch in 1994 het eerste resultaat.

Jonathan Gay wilde een editor maken om grafische internetpagina's te maken. Maar het internet was nog helemaal niet grafisch en erg primitief en JavaScript en CSS bestonden nog amper. Dus kwam hij in 1995 met FutureSplash Animator, een grafische editor waarmee je animerende vectorgraphics kon maken. En met een FutureSplash Player plug-in die in browsers draaide om zo via internet een vector-animatie af te kunnen spelen. Dit was uniek, want ineens waren er grafische mogelijkheden op het internet. De plug-in ging onder anderen gebruikt worden door Microsoft en Disney en begon dus naam te krijgen.

1996: Flash

Al datzelfde jaar, in december 1996, nam het Macromedia, het bedrijf wat ook al de Director-software had na overname van MacroMind het bedrijf FutureWave over. De FutureSplash software werd door Macromedia omgedoopt tot Macromedia Flash v1.0. En voor die naamsverandering is duidelijk een creatieve geest aan de slag gegaan, want de naam Flash is een afkorting van Future en Splash.

Zo had Macromedia nu de twee belangrijkste spelers in handen voor het maken van interacties op en buiten het internet. En beide concurrerende producten die interactieve animaties voor in de browser leveren; Shockwave Player en Flash Player werden naast elkaar door Macromedia onderhouden en doorontwikkeld.

Conclusie

En tot zo ver alweer deel vijf van deze reeks. Waarin we vooral zagen hoe belangrijke grafische softwarepakketten voet aan de grond kregen en standaarden werden en hoe Pixar de toon zette in de CGI wereld van de bioscopen. Maar ook de komst van begrippen als 'multimedia' en het kunnen maken van interactives voor internet via Director/Shockwave en Flash. JavaScript en CSS stonden nog in de kinderschoenen, maar zouden uiteindelijk al snel een inhaalslag beginnen. En hoe Windows 3 met multimedia-extensies, de CD-Rom en later DirectX ervoor zorgden dat ook voor de grote groep PC-gebruikers' interacties, audio en 2D- en 3D-graphics binnen handbereik kwamen en snel beter werden. Wat uiteindelijk zou gaan zorgen voor belangrijke standaarden die we vandaag de dag nog steeds gebruiken.

In het volgende en laatste deel gaan we verder waar we zijn gebleven, dus starten we in 1996. Ook dat zal een goedgevuld deel zijn waarin we zullen zien dat de focus van software steeds meer werd verlegd van besturingssysteem-afhankelijke software naar internetsoftware die dus draait in de browser. We zullen vooral de opkomst van belangrijke spelers op internet gaan zien die een belangrijke stempel hebben gedrukt op grafisch en interactief gebied. En de weg hebben vrijgemaakt voor hoogwaardige interactives en animaties op internet die uiteindelijk zelfs op mobiele apparaten goed draaien en met hoge framerates.

Ik hoop dat je dat net zo interessant vind als ik en ik zie je graag terug bij het laatste deel!

Vond je dit interessant of wil je iets vragen of melden? Laat iets van je horen hieronder en deel de blog op sociale media. Het motiveert me om meer kwaliteitsblogs als deze te blijven schrijven! Na het klikken op like/dislike heb je ook de optie om ergens op te reageren als je dat wilt (optioneel). Bedankt en tot de volgende!